Uncertain times
(Dutch version)
Toen wij drie jaar geleden naar Engeland werden uitgezonden voor het werk van mijn man, was het eigenlijk geen goede timing. Mijn dochter zat destijds in de vierde klas van het VWO en mijn zoon zou bij terugkomst na die drie jaar nog een jaar terugmoeten naar de basisschool in Nederland. Voor mijn dochter zou dit betekenen dat zij in het Engelse schoolsysteem een Engels middelbare school diploma zou gaan halen. Een systeem dat heel anders is dan het Nederlandse onderwijssysteem. We hadden van tevoren ook bedacht dat er voor met name mijn dochter een grote uitdaging zou gaan komen met vervolgonderwijs aan een universiteit in Engeland. Wat wij destijds niet hadden voorzien was dat er ook een uitdaging zou gaan komen om naar een Nederlandse universiteit te gaan met een buitenlands middelbare school diploma. Voor mij zoon was nog een jaar terug naar het Nederlands basisonderwijs eigenlijk geen fijne optie. Hij is vermoedelijk hoogbegaafd en liep compleet vast in het Nederlands basisonderwijs omdat dit hem totaal geen uitdaging biedt. De plusklas was voor hem echt een ‘doekje voor het bloeden’ en hij verveelde zich te pletter op school waardoor er op school regelmatig confrontaties met andere klasgenoten en soms ook leerkrachten ontstonden. Om deze reden had mijn man vorig jaar een verlening van een jaar aangevraagd op zijn huidige functie in Engeland. Op die manier konden wij mijn dochter in het zadel helpen om haar leven in Engeland op te zetten en we vermeden op die manier dat mijn zoon niet meer terug hoefde naar het Nederlands basisonderwijs waar voor hem geen echte plek is. Zoals altijd lopen bij ons zaken nooit als gepland…
Tijdens de zomervakantie kregen we te horen dat mijn man toestemming had gekregen van het hoofd personeelszaken dat hij mocht verlengen op de functie in Engeland voor een jaar. Met het oog op de kinderen zag het hoofd personeelszaken ook in dat dit het beste zou zijn voor ons gezin. Uiteraard konden er nog geen harde toezeggingen worden gedaan en moest het plan alleen nog langs een of de andere opperbaas op mijn man zijn werk. Deze gaf ook toestemming voor een verlening. Afgelopen september vond er een schuifplaatje plaats van de werkzaamheden van mensen die van baan gingen veranderen op het werk van mijn man. Alles leek in kannen en kruiken te zijn……tenminste dat dachten we. Niet dus! De allerhoogste baas in het bedrijf van mijn man vond dat hij te lang in het buitenland was. Hij moest terugkomen en mocht niet verlengen op de functie. Zelfs een mail waarin wij onze situatie hebben uitgelegd met ondersteuning van personeelszaken vond geen gehoor. De baas in kwestie bleef bij zijn standpunt. Met deze beslissing is er nogal wat in het nadeel van mijn kinderen veranderd. Vooral bij mijn dochter is deze beslissing heel hard binnengekomen en ziet zij haar toekomst in Engeland als sneeuw voor de zon verdwijnen. Voor mijn zoon is het gelukkig maar een jaar dat we moeten overbruggen. We hebben via buurvrienden in Nederland een oplossing voor hem gevonden in de Vrije school die op fietsafstand van ons ligt. Zijn beste vriendinnetje gaat hier ook naar toe en na een fijn gesprek met de directeur van de school weten we dat hij dit laatste schooljaar wel door gaat komen. Al vind hij het tegelijkertijd vreselijk dat hij zijn school en vriendjes in Engeland achter moet laten. Uit ervaring weet ik dat dit wel goed gaat komen en ik heb bij de directeur benadrukt dat dit laatste basisschool jaar voor hem vooral een leuke en warme herinnering voor later moet worden. Met deze school hebben wij er in ieder geval vertrouwen in dat dit goed gaat komen. Dus dat is een zorg minder in dit toch al gecompliceerde verhaal.
Voor mijn dochter heeft zich met deze beslissing echt een groot drama voltrokken. In Nederland moet zij voor de studie die zij wil doen worden ingeloot. Dat is nogal een gedoe daar twee data dat ze verplicht bij de universiteit moet langs komen voor een onderzoek naar geschiktheid voor de studie, midden in de examen periode van haar huidige school vallen. Zij moet verplicht aanwezig zijn op een van die data anders doet zij niet mee in de loting. Dit schijnt vanaf volgend academisch jaar een nieuw systeem bij de universiteiten van populaire studies te zijn. Mijn dochter haar zeer cijfermatige studie schijnt in Nederland nogal populair te zijn. Ongeacht de uitslag van dit onderzoek is het geen garantie dat ze tot de studie van keuze in Nederland wordt toegelaten. Er zijn drie universiteiten in Nederland die deze studie hebben, dus fysiek aan een drietal van deze onderzoeken meedoen op verschillende universiteiten in een examen periode wordt een behoorlijke uitdaging. Daarnaast moet zij zich op tijd inschrijven voor een studie omdat zij een buitenlands middelbare schooldiploma heeft. Dat ze Nederlander is wordt even niet meegenomen hierin. Ze komt eigenlijk bij voorbaat al in de loterij van de overige studenten dus haar kans op een studie plaats voor de studie van keuze is in Nederland gering. In het ergste geval moet ze nu ernstig gaan nadenken voor een alternatieve studie, heel zuur is dat.
Wat nog zuurder is, is dat ze voor een drietal universiteiten is aangenomen in Engeland. Hier is de studie veel minder populair dan in Nederland en kan ze de studie van keuze doen. Daarnaast zou ze dan na drie jaar een British Citizenship aan kunnen vragen. Ze heeft namelijk plannen om een toekomst en bestaan in Engeland op te bouwen. Ze heeft hier een solide vriendenkring, iets wat ze niet heeft in Nederland en ze kent haar weg in het Engelse systeem beter dan in het Nederlandse systeem. Daarnaast is haar middelbare school gericht op Engels vervolgonderwijs, dus alle reden om gewoon lekker in Engeland te blijven. Door de Brexit dreigt dit nu allemaal in het water te vallen. Sinds Engeland uit de EU is vallen studenten uit de EU onder het kopje internationale studenten. Dat betekent dat er een grote sloot instellingsgeld (26.0000 euro) en een flinke sloot geld voor een studentenvisum vier jaar lang op tafel moet worden gelegd. Nu kunnen we daar in combinatie met de maximale lening van DUO voor sparen als ik een full time baan aan zou nemen in Nederland. Alleen ben je er nog niet met dit geld. Mijn dochter moet daar ook een kamer huren, eten, af en toe zaken kunnen aanschaffen zoals boeken of een jas. Dat is ook nog eens een 1000 euro in de maand er bovenop aan kosten voor levensonderhoud. Aangezien ze met een studenten visum maar 20 uur mag werken in Engeland, is hier ook probleem. Want die 1000 euro per maand kan zij moeilijk bij elkaar verdienen voor 20 uur in de week. Dus ook hier moeten wij financieel water bij de wijn doen en dat hebben wij, zelfs als ik een fulltime baan heb, echt niet. Daarnaast heb ik ook nog een ander kind dat ooit gaat studeren en dat zou naar hem toe niet fair zijn. Een tweede hypotheek op huis is in ons geval ook geen optie dus het ziet er naar uit dat deze weg voor mijn dochter ook afgekapt wordt.
Ten einde raad zijn we naar het schoolhoofd en de loopbaanbegeleider op school gegaan. Het schoolhoofd en de loopbaanbegeleider verlenen alle medewerking en zijn op het moment bezig om te kijken of er iets van een funding kan worden geregeld. Geen garanties uiteraard! Het schoolhoofd vindt de situatie ronduit schrijnend en gezien onze dochter haar prachtige schoolresultaten zonde om haar in Nederland in de onzekerheid te storten. Alleen een funding regelen gaat een lastige worden en is helaas niet gegarandeerd. Onze hoop was daarna gericht op een werk-leertraject. Hierbij zou mijn dochter gaan werken en leren. Het bedrijf waar mijn dochter voor zou gaan werken betaald dan de studie en geeft ruimte aan haar om een dag per week naar de universiteit te gaan. Helaas moest ze hiervoor een Engelse nationaliteit hebben, dus ook deze mogelijkheid is inmiddels een stille dood gestorven. Nu zijn er nog twee wankele opties over, waarbij we overigens niet veel hoop hebben. Een van de universiteiten die mijn dochter een plek heeft aangeboden bieden wel eens beurzen aan. Vaak is deze beurs bedoeld voor studenten uit ontwikkelingslanden en landen uit de Commonwealth. Samen met de directeur van de school hebben we nu een verzoek bij deze universiteit ingediend voor een beurs en met uitleg over de situatie. De laatste optie zou zijn dat ze au-pair zou gaan en in haar avonduren naar de universiteit gaat. Als het in Nederland niet zo moeilijk was geweest om binnen te komen bij de studie die zij graag wilt doen was de keuze misschien wel even zuur voor mijn dochter geweest, maar had ze voor haar master kunnen sparen en terug kunnen gaan naar Engeland om daar alsnog haar master te doen. Dan had ze thuis kunnen wonen en maximaal kunnen sparen in de drie jaar dat ze met haar bachelor in Nederland bezig is. Samen met geld van mijn baan zouden we haar dan in ieder geval terug kunnen sturen naar Engeland. Helaas wordt toegelaten worden tot een universiteit van en een studie van keuze geen makkelijke oplossing. Zoals ik al eerder zei, vanwege haar buitenlandse diploma valt ze ondanks haar Nederlandse nationaliteit onder de noemer internationale student. Gelukkig hoeft ze geen instellingsgeld te betalen maar bij lotingen wordt zij niet in de eerste lichting meegenomen. De kans is heel groot dat mijn dochter volgend jaar zonder inschrijving voor een studie van keuze met ons meekomt en in een gat valt. Ontzettend zonde voor onze multi getalenteerde en begaafde dochter. Als ze dan toch een jaar niks kan doen, dan is werken in Engeland misschien wel een betere keuze dan werken in Nederland. Dan kan haar werkgever haar visa betalen, kan zij zich misschien voor een avondstudie inschrijven. Het blijft dan nog wel kostbaar maar als ze als au pair gaat heeft ze tenminste kost en inwoning. Dus valt die zorg weg en is het wat makkelijker sparen voor ieder studiejaar. Kortom we hebben weer met een flinke puzzel te maken die dit keer toch lastig oplosbaar is. Mits er een sloot geld of een sponsor op de proppen komt die mijn dochter haar droom kan waarmaken. Al ben ik weinig hoopvol gestemd…Dit is weer een voorbeeld van uitdagingen waar je als expat voor kunt komen te staan die niet tof zijn en een toekomst zoals bedacht behoorlijk neer kunnen sabelen. Mocht je nog een idee hebben hoe we dit op kunnen lossen en onze dochter kunnen helpen…of hoe we een funding op kunnen zetten, ik hou mij aanbevolen.
Uncertain times
(English version)
About three years ago when we went back for my husbands work to England, the timing was very poorly. My daughter was in the fourth year of her in total six years during secondary school. We also knew that if we had to come back after three years that my son had one last year at primary school in the Netherlands. Moving to England meant for my daughter that she would finish her secondary school in England with an English secondary school degree in a school system that is different to the Netherlands. We knew that going back in three years time would costs us an enormous challenge educational wise for both of our children. Especially for our daughter going to a university in England or the Netherlands might give problems on both sides when we would leave in three years time. For my son going back in the Dutch primary school system was not a good plan. He has a gifted mind and the educational system in the Netherlands was obviously not for him. Very often my son got bored at school which was als the cause for him clashing with his class mates and sometimes his teachers. In the English school system in a small class he is doing pretty well, the teachers are keeping him busy all day and it is not that often anymore that he finds himself in trouble. Because of those reasons my husband asked for an extension on his current job. In this way we could set up our daughter for a life in Engeland and we could avoid that my son had to go back to a Dutch primary school for one more year. But the story of our life is that nothing ever goes according the plans we are making…..very trying I can tell you…..
During the summer the human resource department of my husband’s work told us that my husband could extend on the job for a year. The human resource department agreed with us that this was the best option for both children. Of course they couldn’t give us a hard promise and the plan was showed to the head of human resource, who gave also his permission. Until a couple of weeks ago the prospects were very positive. But there was the annual job rotation to be discussed at my husbands work and the biggest chief in the company decided to summon my husband back next year. The chief his reason was that my husband was way too long abroad. In particular his department in the company never do long postings abroad. The most postings have a maximum of three years, while other departments sometimes stay abroad for many years and sometimes permanently. We objected against the decision together with the head of HR but it was all pointless. The chief stayed stuck to the decision and we had to accept that the show is over next year. With this decision we had to adjust to a big change for the children. My daughter is devastated and sees her future in England goes up in smoke. For our son it is luckily only one year that we have to bridge. Via neighbour friends in the Netherlands we have found a suitable primary school. The school is at a cycling distance from our Dutch house and our chat with the headteacher was very warm and good. The only thing we want is that our son has a lovely year at the primary school so that he can end his primary years with nice memories. The bonus is that his best friend will be in the same class and we have trust that for our son that all will be allright.
The decision is for my daughter a big drama! There is a big challenge with universities in England and the Netherlands now. The study my daughter wants to do is a very popular study in the Netherlands. Next year there is a new thing in the Netherlands that popular university studies are doing a lottery. To take part in this lottery our daughter has to take part in an open day program at the university. Unfortunately two of the three open days are in the middle of her A level exams. She has to take part in these open days otherwise she can’t sign herself up for the study and take part in the lottery. What not is helping is that my daughter, despite her Dutch nationality, is considered an international student in the Netherlands. This is because she has an English secondary school degree and not a Dutch one. Basically this means that she is not automatically taking part in the lottery system. There will be a lottery system for students with a different degree then the Dutch degree but the places are limited. The change that she can get a place at a study of her choice at one of the three universities she wants to apply for is very slim. In the worst case scenario that means that she has to give up another dream and to make up her mind for another study. Or maybe another gap year, which is not preferable because of the English school system she lost already a year. In the Netherlands she would be at university for the first year right now. It is a very bitter future perspective. Going back is not really and option but staying in England is an option either.
The bitter part of the story is that she is accepted at three universities in England in the study of her choice. Obviously the study is not that popular in England as it is in the Netherlands. Next to that if she can stay in England she can apply for a Britisch citizenship because this is what she wants. She has plans to settle in England and building a career, life and future there. She has a lovely big group of friends, she knows her way around in the English system, even better than in the Dutch system. Her secondary school degree is based on the English school system and not to the Dutch school system. In the Netherlands the study of her choice is not certain and there might be a risk that she will be a school drop out thanks to Brexit and the lottery system in the Netherlands. After the Brexit a EU student is considered as an international student and has to pay the international fees for a university. On a annual base that means that she has to pay a very big annual tuition fee from 22.000 pounds. On top of that she has to pay annually for her student visa and biometrical scan that is an 1000 pounds extra. She can stay at the university campus but she has to rent a room on a weekly base. In this room is included gas, electricity and insurances. But it does not cover the costs of living and the costs for study materials like books. That is easy another 1000 pounds per month we have to add on top of all this. This is only one year studying for an international student! My daughter is allowed to work but only 20 hours a week. That is not much and she probably will not earn enough money to pay for her costs of living and to save money for next years tuition fee. Even with a full time job from my side and a limited study loan from the Dutch government we can’t support our daughter. We don’t have a possibility for a second mortgage on our house and there is also another child that might go to university one day. It seems that studying in England is too costly for us and my daughter’s dream will be scattered here as well.
Desperately we went to the headmaster of the school. The headmaster and study coach both are very supportive and understanding. The headmaster is currently busy for trying to arrange a funding but there are no guaranties! The headmaster said that he was very concerned about the situation and especially the fact that our daughter has a gifted mind made him sad that she has to walk the difficult way. But we kept on researching and found out about an apprenticeship. Than a student works for a company, earns money and the company pays for their education. But this turned out to be a dead end too, our daughter has to be a British citizen to apply for an apprenticeship. Currently we are left with two very weak options. One of those is a bursary for one of the universities she applied for. Despite the fact that the headmaster of the school supported this with a letter to the university it is not certain that our daughter will get a bursary. The bursary is only meant for fugitives and students from the Commonwealth. The other option is to work as an au pair at a British family. Then she has a roof over her head and food on the table. Besides that she earns a little money and maybe with a full time job from my side we can support her and help her to pay the annual tuition fee. Although this is not the solution we are looking for. Unfortunately all our resources are dried out at the moment and the solution for our challenge seems further than ever. Unless there will be a sponsor who can help to support financing my daughter her dream going to the university in England. At this point we are not very hopeful. This is one of the many challenges you can face as an expat that can leave you defeated. If there is someone who reads this blog has a resourceful idea how to get my daughter at uni in England, please do not hesitate to contact me. Ideas about funding or apprenticeships are also very welcome. Maybe I have missed something.