(Dutch version)
Terwijl iedereen in Nederland nu volop van de meivakantie aan het genieten is, zijn hier de scholen weer begonnen. In Engeland is deze vakantie, net als moederdag, eerder dan in Nederland. Op de school van mijn kinderen hebben ze bijna drie weken vrij en dat bracht genoeg gelegenheid voor een korte vakantie en wat leuke uitstapjes. De eerste week van de paasvakantie was manlief voor werk in Amerika. Mijn dochter had allerlei afspraken met haar vriendje, vrienden en een puist aan leerwerk voor school. Eind april heeft ze namelijk haar eerste examens voor haar A-levels. Dat is een soort mini-bachelor die een voorbereiding biedt op de universiteit. Deze A-levels duren in totaal twee jaar en aan het einde van de rit bieden zij een startkwalificatie voor de universiteit. Dit werkt anders dan in Nederland waar ze dit jaar eindexamen voor het VWO zou hebben gedaan om in september te starten met studeren. Dus er moest naast wat plezier vooral veel geleerd worden. De eerste week van de vakantie heb ik veel tijd met mijn zoon doorgebracht en hebben we samen uitstapjes in de buurt gemaakt. Samen hebben we een wandeling over de Ridgeway naar de The White Horse gemaakt. We hebben Buscot park, een landgoed in de buurt van Faringdon, bezocht en we zijn naar Letcombe brook gewandeld. Dit is een natuurproject bij ons in de buurt en dat is best voor heen en weer een eindje wandelen. Dat is overigens iets wat mijn zoon graag doet en zo ontstond er tijdens onze vakantie het idee om er een ‘wandelvakantie’ van te maken. Op eerste Paasdag hebben we daad bij het woord gevoegd en zijn we gestart met een wandeling vanaf The White Horse. Mijn man heeft ons met de auto de af-gedropt op de parkeerplaats van The White Horse en vanaf daar hebben we onze wandeling via de Ridgeway vervolgd naar Letcombe Regis. Onderweg kwamen we nog een vader met zijn dochter tegen die met ons een eindje opliep. Deze man kwam uit Nieuw Zeeland en vertelde dat hij een stamboomonderzoek had gedaan naar zijn familiegeschiedenis in Engeland. Samen met zijn gezin was hij op vakantie in Engeland om naar zijn roots op zoek te gaan. Toen ik vroeg of hij hier ook familie had, bleek dat niet het geval te zijn. Zijn familie was ergens in 1800 vertrokken naar Nieuw Zeeland. Dus van directe familie in Engeland was geen sprake. Nadat we de man en zijn dochter gedag hadden gezegd bij hun auto, die langs een parkeerhaven bij de Ridgeway stond, hebben we onze weg vervolgd. Onderweg hebben we veel gezien, zoals mooie vergezichten, pasgeboren lammetjes, de eerste vlinders en een of andere reuze tor. De afstand tussen The White Horse en Letcombe Basset/Regis viel mij eigenlijk reuze mee. Het terrein was goed begaanbaar, met hier en daar wat blubber en een stijle afdaling bij Letcombe Basset. Daar heeft mijn man ons opgepikt en ons naar huis gereden omdat het vanaf daar ook nog een klein uur lopen is. Iets wat we achteraf best hadden kunnen doen, ware het niet dat ik toch wel erg nodig naar de wc moest en op de route geen wc te bekennen is. Op de woensdag ben ik samen met mijn dochter naar Bath geweest om te shoppen. Ze had een paar laarzen nodig, een seizoensproduct dat in de lente toch wel lastig te vinden bleek. Uiteindelijk zijn we tussen de flinke regenbuien door van winkel naar winkel gerend en zijn we er toch in geslaagd om een paar laarzen te vinden. Samen hebben we nog even geluncht bij onze favoriete lunchroom en daarna gauw naar huis omdat er geen stop op de regen leek te zitten. Op de vrijdag hebben we met mijn dochter, zoon en het vriendje van mijn dochter een uitstapje gemaakt naar Cliveden. Ook deze dag was het halen en brengen met het weer. Gelukkig was het van tijd tot tijd droog en hebben we kunnen genieten van dit prachtige landgoed. In een van mijn volgende blogs zal ik meer vertellen over dit prachtige landgoed. Met dit uitstapje was het einde van de tweede vakantie week aangebroken en op zaterdag zijn wij voor een vakantie vertrokken naar Yorkshire.
Yorkshire is een van de plekken in Engeland die we, op een overnachting in Richmond na, nog nooit echt hadden bezocht. Dus toen ik een advertentie voor een vakantie in een stacaravan aan de kust van Filey voorbij zag komen, heb ik die geboekt. Toen we de zaterdag aankwamen op de camping Reighton Sands was het stralend weer. Iets wat het overigens de hele week is gebleven. Daar waren wij wel blij om, omdat een caravan zeker in deze tijd van het jaar best nog wel koud en vochtig kan zijn. Dan zie je wel dat wij met onze centrale verwarming ontzettend verwend zijn. De eerste avond hebben we de gaskachel behoorlijk moeten opstoken om het een beetje warm te krijgen. Omdat we het toch behoorlijk koud hadden zijn we die avond compleet met vest en sokken aan in bed gaan liggen. Gelukkig was het de volgende ochtend iets warmer, maar het water in de kraan van de keuken en de douche bleef lauw. Een lekkere warme douche zoals thuis was dus niet aan de orde deze vakantie. Als ik eerlijk ben, vind ik kou minder erg dan hitte. Op kou kun je je kleden en gek genoeg went het ook wel weer. Toen ik een week later thuis kwam vond ik het stinkend heet in mijn huis. Wat wel vervelend was van de accemodatie, was dat we totaal geen internet of gsm signaal in de caravan hadden. Nu hoef ik niet perse dagelijks op sociale media te zitten, maar niet kunnen bellen met mijn dochter die alleen thuis was gebleven of met mijn moeder die ik dagelijks spreek vond ik wel een ding. We waren totaal niet bereikbaar! Voor degene wiens mail of Whats app ik niet gelijk heb kunnen beantwoorden, nu weet je dus waarom. Bij thuiskomst had ik een partij apps en mailtjes om weg te werken. Verder was alles overigens prima op de camping. De caravan was mooi, schoon en had in de keuken alles. De camping lag aan een strand waar vandaan er mooie wandelingen gemaakt konden worden en er reden vier keer per uur bussen naar twee nabij gelegen stadjes.
De eerste dag zijn we naar Scarborough geweest. Dit stadje was zichtbaar vanaf het strand van de camping. Daar hebben we een kasteel bezocht dat ooit deel had uitgemaakt van een serie van forten ter verdediging tegen de vikingen. Ook hierover zal ik meer in mijn volgende blog over vertellen. Daarna hebben we een flinke (af en toe heuvelachtige) wandeling gemaakt naar de haven, waar we een patatje hebben gegeten. Ik hou niet van vis, dus die hebben we even achterwege gelaten. Voor Engelse begrippen was het echt een lekker patatje. Jammer dat er geen kroketten waren, dat mis ik soms wel eens. Via de haven zijn we weer terug gelopen naar de auto die aan de andere kant van het stadje geparkeerd stond. De volgende dag zijn we naar het midden van Yorkshire gereden. Eerlijkheidshalve vind ik de natuur in het midden van Yorkshire mooier dan aan de kust. We zijn de tweede dag naar Roseberry Topping gereden. Dit wordt ook wel de Engelse Matterhorn genoemd. Hier hebben we een wandeling gemaakt met flink stijle en oneffen weggetjes. Af en toe was het, zeker op de terugweg, op handen en voeten naar beneden schuifelen. Maar we zijn op de top geweest! Zelf ben ik nog nooit op de Zwitserse Matterhorn geweest, maar nu wel op de Engelse. Dus daar kan ook weer een vinkje bij op de to-see lijst. Wat ons overigens verbaasde, dat was onze zoon. Die rende bijna de berg op en af. Voor we het wisten stond hij bovenop de top en hij was ook weer in no time beneden. Maar ja als je negen jaar oud bent en dertig kilo weegt dan is de balans in je lichaam toch iets anders dan als je wat ouder bent. Ondanks het feit dat we bij thuiskomst best moe waren, zijn we de volgende dag weer wezen wandelen. We zijn gestart bij Nunnington een landgoed in het midden van Yorkshire. Omdat we hier best wel snel waren uitgekeken en gelopen besloten we dat we om naar een kustplaatsje zouden rijden. Tijdens onze rit naar dat kustplaatsje toe zagen we een bord met Dalby Forest. Ik ben dol op wandelen in de bossen, dus wij hebben de bordjes gevolgd. Dalby Forest ligt echt in het hart van the Yorkshire Moors en heeft allerlei outdoor activiteiten. je kunt er zelfs op een Segway door de bossen heen rijden. Wij hadden niet zo een behoefte aan een ervaring bomen klimmen of rijden op een Segway. In plaats daarvan zijn we wederom wezen wandelen. Ik had mij eigenlijk voorgenomen om geen steile hellingen meer te beklimmen of af te dalen na het Roseberry Topping avontuur. Dat voornemen kon hier dus gelijk de prullenbak in. Wederom een stijle helling beklommen, ik word zolangzamerhand een professional in al dat klimmen, en een stijle afdaling gedaan (blijft niet mijn favoriet) toch allemaal weer zo de moeite waard. Ik moet eerlijk zeggen dat we echt hebben genoten van dit prachtige bos. Rozig van wandeling zijn we in de vroege avond naar de camping gereden en zijn allemaal vroeg gaan slapen.
De volgende dag stonden Rivaleux Abbey and Terraces op het plan. De omgeving waar dit ligt is werkelijk prachtig. Dat is echt wat men zich voorstelt bij een authentiek Engels gehuchtje op het platteland. Als ik ooit de loterij zou winnen, is dat hoe ik het liefst zou wonen in een cottage in de countryside. Helaas is die kans dat ik de loterij win zero, ik koop nooit loten dus het blijft bij dagdromen. Enfin aangekomen bij de parkeerplaats, blijkt de boel gesloten te zijn. De boel had al twee uur eerder open moeten zijn en samen met een aantal begripvolle bejaarden stonden wij voor een gesloten deur. Een van die mensen heeft nog getracht een telefoontje naar de organisatie te plegen hoe het zat, maar kreeg geen gehoor. Op de website stond dat deze attractie die dag gewoon open was. We konden twee dingen doen, wachten of de boel nog open ging of maar iets anders gaan doen. We besloten om iets anders te gaan doen. Op de weg naar Rivaleux Abbey kwamen we door een heel pittoresk dorpje met een roofvogel centrum dat gelegen was op een landgoed. Onze zoon is erg onder de indruk van roofvogels, dus voor hem was dit een schot in de roos. De vogels waren heel goed te zien en het gros zat niet in een kooi. We hebben een demonstratie gezien met onder andere een zeearenden en uilen. Als kers op de taart heeft mijn zoon een hele tijd met een valkenier zitten praten over diens werk. De valkenier kon de vele vragen die mijn zoon had allemaal beantwoorden en heel wat informatie over roofvogels rijker hebben we het roofvogel centrum verlaten. Vervolgens hebben we nog een wandeling over het landgoed gemaakt om daarna terug te gaan voor een laatste nacht op de camping.
De laatste dag van ons verblijf in Yorkshire zijn we naar York geweest. Deze stad lag langs de weg terug naar huis, dus het was logisch om dat als laatste te doen. Ik had een aantal dingen die ik wilde bekijken in York zoals de Shambles en Clifford’s Tower. Beide heb ik kunnen bekijken al moet ik eerlijk zeggen dat de stad zelf mij wat tegenviel. Vanaf de toren had je wel een mooi uitzicht over de stad en vanaf voet van de toren stond je bijna gelijk in het centrum van de stad. De markt bij de shambles vonden wij wel heel tof. Dit is een dagelijkse markt en is opgericht in de jaren 50 toen een groot deel van de Shambles werden gesloopt. De Shambles zelf is een zeer toeristisch winkelstraatje. Het straatje is echt zo een winkelstraatje dat je op oude ansichtkaarten uit Engeland zou tegen kunnen komen. Veel van deze huisjes zijn nog uit de middeleeuwen, dus je begrijpt dat dit veel toeristen aantrekt. Voor een van de winkels stond er zelfs een hele rij Aziatische toeristen in het smalle steegje dat de Shambles eigenlijk is. Geen idee wat er gaande was, maar de rij viel wel op. De Shambles waren gevuld met toeristen, wat ik persoonlijk jammer voor mijn foto’s vond. Normaliter vermijd ik toeristische plekken zoveel mogelijk, ik kan er gewoon niet zoveel mee. Dus hebben we na ons vluchtige bezoekje aan York, de stad gelaten voor wat het is. Hiermee eindige ook onze geslaagde en zonnige Paasvakantie. Inmiddels zijn de kinderen weer terug naar school, is het leven weer terug naar normaal en heb ik tenminste weer internet. Iets dat naast zonneschijn toch stiekem een groter goed was dan dat ik dacht. Over internet gesproken, mijn volgende blog is een speciale Yorkshire editie, vol met leuke uitstapjes en foto’s……
Easter Break
(English version)
While the people in the Netherlands and the rest of the continent are celebrating their Spring break as we speak, for us in England the Spring/Easter break is over. The school from my children is during this break closed for almost three weeks. This brought a lot of opportunities for day trips and a little holiday. My husband was for work in America during the first week of the break and my daughter had a lot of prep work to do for her Mock exams. Besides that she had some dates with her boyfriend and friends. With that she doesn’t need her Mum and little brother around. The first week my son and I went for a few little trips close to home. Together we walked a part of the Ridgeway to the White Horse Hill, we have visited Buscot Park (an estate near Faringdon) and we did a walk to Letcombe Brook and back. The last walk was by far a very long walk, but my son loves walking/hiking and with that in mind he decided that our holiday was going to be a ‘walking holiday’. During Easter we did a very long walk from The White Horse Hill, where my husband dropped us off, to Letcombe Basset. A walk that is 10 kilometers long. When we were walking along the Ridgeway we met a man and his little daughter from New Zealand. He told us that he was on a holiday with his family to find out more about his English roots. He spend a lot of time tracing back his family roots in Engeland. We had a very interesting conversation about tracing back you roots and where you coming from. Which is for some of us a mystery, like my great grandmother who was a foundling and never knew her family at all. After saying goodbye to the Father and his little girl we continued our walk. We have seen many interesting things like a big beetle (I have never seen such a big one), lambs, the first butterflies this year and stunning views from the Ridgeway over the downs. I was surprised by how quickly we could walk from The White Horse to Letcombe Basset. I estimated that it was longer then two hours, but it was a little less than two hours at our walking speed. I could have walked forever, unfortunately I really had to go to the loo and obviously there is no loo on the Ridgeway. After a steep descent from the hill, my husband picked us up in Letcombe Basset at the bottom of the hill. This walk is definitely to be continued.
On the Wednesday I went to Bath with my daughter to buy her boots. It was not easy to find boots in this season, but we managed whilst running between showers from shop to shop. After we bought te boots, we had a lunch at our favourite lunchroom and then back to the car. The rain went from drizzling to heavy rainfall, so there was no reason for us to linger around in Bath longer then necessary. The Friday I went for a day trip to Cliveden together with my daughter, my daugther’s boyfriend and my son. The weather was not much better than it was on Wednesday. In contrary with the Wednesday there were dry spells between the showers and we managed to have a walk on the estate. With this trip the second week of our Easter Break was finished and the third about to start. That Saturday we drove to Yorkshire for a little holiday.
Yorkshire was one of the few places we’ve only been briefly for one night in Richmond. When I saw an advertisement for an Easter Break in a caravan on the beach of Filey, I booked it. Weather wise we were very lucky all week. We arrived on a sunny Saturday at the camping site Reighton Sands. We were very happy that the weather conditions were good, because camping even in a caravan around this time of the year can be damp and cold. We are so spoiled with our central heating and it made us appreciate what we have at home. The first night in the caravan it was very cold. We were the first people who used the caravan after the winter break and it was very difficult to get the heating on a good temperature. When we went to bed at night, we had to put on socks and a cardigan to keep us warm. The next morning it was not that cold anymore in the caravan but the water was lukewarm even under the shower. Every time when we took a shower we had to getting used to the lukewarm temperature. I also know from experience that I prefer cold weather to the heat of the summer. You can dress yourself to the cold and oddly you adapt to cold. In the end we did not notice the cold in the nights and during showering anymore. The only annoying thing was that we did not have a cell phone reception or internet. I can live easily without Social Media. But the fact that I could not reach my daughter ( who was home alone for the first time) and mother for an emergency or they us was not a reassuring thought. Nobody could reach us! For the people who were puzzled of me answering my mail and text a week later, now you know that I was off line for almost a week. When I came home after our holiday I needed half a day to read through all the emails and text messages. For the rest it was a lovely camping, with all the necessary facilities, a very clean and neat caravan. A bus that was running to two nearby towns every 15 minutes! A sandy beach near the camping and some caravans had even sea view.
The first day of our holiday to Yorkshire we’ve been to Scarborough. This town you could see from the camping beach. In Scarborough we parked our car along the pier and went upon a steep hill to visit an old castle on top of that hill. This castle was part of a major wall that protected the people against Viking raids. After our visit to the castle we walked down the hill to the harbour were we ate chips. Without the fish, as I don’t like eating fish. In the Netherlands we always eat chips with mayonaise. I had an amazing chips with mayonaise. It felt almost like going Dutch in England. Normally I add a kroket (meatball in bread crumbs) to my crisps. Which is a very Dutch savoury, if I had that kroket it would have been amazing. But hey! I can’t have it all and I did really enjoy this lovely treat. The next day we went to the heart of Yorkshire. I was impressed by the beauty of this part of Yorkshire. We drove to Roseberry Topping the English Matterhorn, where we went for a hike on this steep hill. Which was very challenging from time to time. Especially going back down via a steep and uneven surface was very tricky. At some part I had to crawl on hands and feet. What surprised both my husband and I was our son. He literally run up and down the hill if it where an easy walk in the park. He was probably a goat that lived in the mountains in his previous life. By climbing on Roseberry Topping there was another box we could tick of on our must-see list. That afternoon we returned to our caravan exhausted but very pleased with another stunning memory with could take home with us.
The day after our Roseberry Topping adventure we took up the plan to drive to the heart of Yorkshire again. This time we drove to Nunnington house and gardens. It was a nice but small place. After visiting the house and gardens we’ve seen Nunnington and had a lot of time left for the rest of the day. We decided to drive to the coast and visit a coastal town on our way back to the camping. During our ride to the coastal town, my eye was caught by a sign Dalby forest. I love forests and hiking for miles in woodlands. My husband and son both were also in for a walk in the forest, so we changed our destination. Instead of the busteling coastal town we went to the forest. Dalby Forest is situated in the heart of the Yorkshire moors and offers a variety of outdoor activities. You can clim treetops and even drive on a Segway in the forest. As climbing in a tree top or driving on a Segway is not my favourite idea of spending time, we went of course for another walk. Climbing the Roseberry Topping I decided that this hill was enough climbing and descending for the rest of the holiday. I was so wrong thinking that I wouldn’t climb or descend hills anymore. All my plans for not climbing and descending went straight into the bin. Again it was a lot of climbing and descending on a hill, however it was not that bad as Roseberry Topping. Despite all of this with enjoyed the sunshine, the forrest, the smell of wood and the stunning views. Another day that ticked all our boxes!
The next day it was our plan to visit Rivaleux Abbey and terraces. The abbey is surrounded by a lovely authentic English village. It was absolutely an England experience a tourist should have. If I would win the lottery (what obviously never is going to happen as I never buy tickets) I would buy a cottage in a village like this. When we parked our car at the car park, we came to the conclusion that the entrance to the Abbey and the terraces were closed! In front of the entrance where a few older people and one of them was on the phone. They told us that they, just like us, came to visit the Abbey and that the opening hours on the website said that everything should be open. The man who was on the phone could not get somebody on the phone and it was obvious that the place was closed and very uncertain if it even would open that day. We decided not to wait for it and arrange a different plan. On our way to the Abbey we saw a lovely village with an estate that had a birds of prey sanctuary. My son loves birds and especially birds of prey have his interest. The birds were looked after very well and were even sitting on a pole in the grass without a fence. There was a birds of prey flying demonstration with sea eagles and owls. On top of that my son got the opportunity to talk to one of the Falconers. Of course he asked the Falconer a lot of questions and luckily for my son he was able to answer all his questions. With all the questions answered and a lot of information about birds of pray in our possession we have left the sanctuary for a final walk on the estate. After our walk we went back to the camping for our last night.
On our day of departure we went to York as it was on the road back to the South. Before we visited the city, I had a couple of things I wanted to see like the Shambles and Clifford’s Tower. We managed to visit both. To be honest, the city of York was for me a bit disappointing. I expected more from it to look like Oxford for example. From the Clifford Tower you had a good view over the city, which was nice to visit. But the Shambles is a very touristic place! There is a daily market going on in the Shambles, which is lovely. This market was founded in the fifties from the previous century after a lot of buildings were demolished. From the market you can walk into the Shambles via een small alley which is very authentic medieval English, that it can easily be used for a postcard. That is why it attracts so many tourists. For one of the shops there was a queu with Asian people waiting, no idea what they were waiting for? Maybe a ghost tour? Who knows? The small alley that is called The Shambles was literally packed with tourists. I was surprised that it was so busy around this time of the year. I don’t like places that are packed with tourists and after this experience we decided to leave York for what it is. Everything has to come to an end. We drove home with lovely memories from a fantastic holiday in Yorkshire. Now we went back to normal. Our children went back to school, live is going on and I have access to internet! Which is next to sunshine a greater good than I ever thought. Speaking about internet……my next blog will be a Yorkshire special filled with day trips, photo’s and more.