(Dutch version)
Als je mij vraagt is dit een van de meest bijzondere plekken die je bij de National Trust kunt bezichtigen. Gelegen naast het dorpje Snowshill en op een steenworp afstand van Broadway Tower en het dorpje Broadway, vormen al deze bezienswaardigheden tezamen een ontzettend leuke dag uit. In mijn vorige blog schreef ik al over het dorpje Snowshill en Broadway Tower. Snowshill Manor bevindt zich dus naast het gelijknamige dorpje Snowshill. De keer dat ik daar was, was er helaas geen tijd meer om Snowshill Manor te bezoeken. Dus op een mooie zondag vertrok ik man en zoon richting bijzondere huis.
Waar ik op een maandag in juni in mijn eentje door een bijna verlaten Snowshill village liep, was het in op deze zonnige zondag bij Snowshill Manor een drukte van belang. Er was zelfs een wachtrij voor het woonhuis, waarvoor je online of anders bij de kassa, waarvoor gereserveerd moest worden. Zelfs met een reservering was de wachttijd voor het huis dik een twintig minuten. Maar dan heb je wel een levendig beeld bij een heel bijzondere man, die als laatste bewoner in dit huis heeft geleefd. De laatste bewoner van Snowshill Manor was Charles Paget Wade. Deze veelzijdige en excentrieke man, was van origine een architect, iets wat hem na de aanschaf van Snowshill Manor heel goed van pas kwam. Het verhaal van Charles Wade en Snowshill Manor begint eigenlijk in de Eerste Wereldoorlog, toen hij een advertentie van de de verkoop van Snowshill Manor in het tijdschrift “Country Life Magazine” zag. In die tijd was hij gelegerd in Frankrijk bij de Royal Engineers. Het huis deed hem zo betoveren dat hij het in 1919 na de Eerste Wereldoorlog kocht. Toen hij het huis en het landgoed eromheen kocht was het in een vervallen staat. Hier kwamen zijn vaardigheden als architect heel goed van pas. Omdat het huis in zijn ogen niet verpest was door moderne aanpassingen van die tijd was hij in staat een wereld naar zijn eigen idee te creëren in het huis en op het landgoed. Op zijn zevende startte hij met het verzamelen van spullen. Deze collectie van spullen breidde zich met het klimmen van zijn leeftijd flink uit en die spullen moest hij wel ergens kwijt. Deze plaats om de verzameling spullen te stallen, die hij sinds 1920 had opgebouwd, vond hij in Snowshill Manor.
Deze verzamelwoede zou hij overigens de rest van zijn leven behouden. Snowshill Manor bracht voor hem de mogelijkheid om die verzameling te laten zien aan de rest van de wereld. Hij verbouwde de cottage, een klein huis naast het landhuis (The Priest House) en hij richtte de tuinen rondom het huis opnieuw in. Toen het landhuis af was na een verbouwing die een paar jaar in beslag had genomen, richtte hij het landhuis niet in voor eigen gebruik.
Hij besloot het woonhuis als plek voor gasten en zijn verzameling kunstvoorwerpen te kiezen. Zelf woonde hij in de cottage (The Priest House) tegenover het grote huis. Meer ruimte had hij immers niet nodig vond hij. Zelfs zijn atelier paste prima in deze kleine ruimte. Heel opmerkelijk! Charles Wade wilde overigens niet dat zijn collectie in het huis als een soort museum werd gezien. De collectie was er voor mensen om van te genieten. Naast verzamelaar en architect was hij ook een zeer talentvol kunstenaar. Hij maakte onder andere modeldorpjes in zijn tuin en vele prachtige houtsnijwerken. Bij deze vaardigheden bleef het niet, hij maakte ook prachtige schilderijen met waterverf, was zeer bedreven met spelen met lichtinval en hij schreef gedichten. Een veelzijdige en excentrieke man, die excentriciteit blijkt uit het volgende verhaal. In het huis kun je ook allerlei harnassen en harnassen vinden van de Samurai. Een van die harnassen had hij gekocht van een antiquair in Londen. Aangezien een harnas loodzwaar is om te vervoeren en Charles met de trein was gekomen, was dat harnas vervoeren toch wel een uitdaging. Op de vraag van de antieker hoe hij dit harnas van plan was om mee te nemen antwoordde Charles dat hij het harnas zelf wel zou aantrekken. En zo geschiedde het, Charles trok het harnas aan en ging met harnas en al terug met de trein naar huis. Ik kan mij zo voorstellen dat hij onderweg veel bekijks heeft gehad.
In 1946 trouwde Charles en zijn vrouw was toch niet zo heel erg gecharmeerd van Charles zijn sobere leven in The Priest House. Charles was de zoon van een grootgrondbezitter van suikerplantages in West Indie (Caribbean). Hier verhuisde Charles samen met zijn vrouw naar toe en heeft hij de laatste jaren van zijn leven grotendeels doorgebracht. In 1951 doneerde hij Snowshill Manor aan de National Trust.
Charles Wade is gedurende zijn jaren op Snowshill Manor in staat geweest een prachtige en unieke beleving te creëren, die bij een bezoek aan Broadway en omgeving zeker niet gemist mag worden. Wandelen door Snowshill Manor geeft heel goed de wereld die Charles Wade voor ogen had weer.
Charles Wade was de laatste bewoner van Snowshill Manor. Van origine was Snowshill Manor een 15 eeuwse abdij die uiteindelijk door Henry the VIII werd gekocht voor zijn laatste vrouw Catherine Parr. Beide hebben overigens nooit in het huis gewoond. Na de dood van Henry the VIII hertrouwde Catherine Parr met een Thomas Seymour en ging vrij snel na dit huwelijk zelf dood. Het huis werd toen nagelaten aan haar tweede man, die er overigens ook nooit heeft gewoond. Een jaar na haar overlijden is hij ter dood veroordeeld en is het huis in handen van particulieren gekomen. Tot de komst van Charles Wade in 1919 is er niet veel bijzonders in dit prachtige manor huis gebeurt. Vandaag de dag leeft Charles Wade zijn idee om gasten die Snowshill Manor bezoeken te intrigeren nog steeds voort. Wat dat aangaat zeg ik mission accomplished Charles!
https://www.nationaltrust.org.uk/visit/gloucestershire-cotswolds/snowshill-manor-and-garden








































Snowshill Manor
(English version)
When you ask me about the most special places in England I will say that Snowshill Manor is such a place. Situated near the village of Snowshill, Broadway Tower and the village of Broadway the combination of all four makes a nice day trip. In my previous blog about this area of the Cotswolds I told about my visit to Broadway Tower and the village of Broadway. When I visited Snowshill village I did not have enough time to visit Snowshill Manor. On a sunny Sunday I went back to visit this very special place together with my husband and son.
The last time I was visiting Snowshill village on a Monday in June, the village was deserted. I was the only visitor on this stunning summer day! How different it was when I visited Snowshill Manor this particular Sunday. The place was packed with people and started at the entrance where we had to wait in line as we did not make an online reservation. Something that is very recommendable especially in summer. There was also a queu for the Manor, which took us almost twenty minutes. But it was worth the waiting as is is a very peculiar place. You don’t need a huge vivid imagination to picture the last resident of Snowshill Manor. This last resident was named Charles Paget Wade a versatile, eccentric architect and collector. Being an architect for profession was something that came in very handy for Charles Wade with an old place like Snowshill Manor. The manor how it is left bij Charles Wade starts its story during the First World War. Charles Wade saw an advertisement in “Country Life Magazine”. At that time Charles was stationed in France at the Royal Engineers. The advertisement of the manor put a spell on him that right after the war in 1919 he bought the place. When Charles bought the manor and grounds it was in a battered state. That was were his architect skills came in very handy. He did not want the manor to be spoiled by modern facilities. He wanted to restore the manor in its former glory without any adjustments from modern times. The manor had to be a place where he could stall his enormous collection of artefacts. He started to collect artefacts when he was seven years old. A collection that extended parallel with ageing. At some point he wanted to display his huge collection and that place he found at Snowshill Manor. Purchasing the house meant for him creating his own world of ideas.
Collecting artefacts was something Charles did during his entire life. Next to store his collection, Snowshill Manor also brought him the possibility to display and share its beauties with the rest of the world. Charles converted the small cottage called the Priest House, that is situated next to the manor, into his house instead of the manor. The manor was used for his collection and his guests. According to Charles the cottage was big enough for him and he didn’t need more space. Even his studio was situated in the cottage. Charles his intention was for people to enjoy his big collection of artefacts and in his eyes, the house was definitely not a museum but a place of joy for people who could appreciate his thoughts. Very remarkable! Next being a collector and architect, Charles was also a gifted artist. He used to make model villages for in his garden and beautiful wood carvings. Besides arts and crafts he was also a painter and made paintings with water-paint. The fact that Charles was an eccentric and versatile person seems from the following story. When you visit the house there is a variety of knight armours and samurai armours in the manor for display. One day Charles bought a knight armour from an antique shop in London. When you see a harness you can imagine that those were very heavy to wear, especially the full armours. The shopkeeper asked Charles how he would transport the armour? Charles told him that he would transport the armour by wearing it by himself. Something he really did. After the shopkeeper helped him dress up, Charles left the shop and went to the station where he took the train home. I can only imagine how that people probably have stoppend and stared when Charles was passing by in the armour. That must have been pretty impressive sharing a train compartment with a “knight in shining armour”. I’ll bet that many people would have asked him many questions and might have a laugh about it.
In 1946 Charles got married. Unfortunately his wife did not like his sober life at the Priest House. Charles was a son from a landowner with sugar plantations in West Indies (Caribbean). Very soon after getting married, Charles and his wife moved to the West Indies. The last years of his life he have spend in the West Indies and in 1951 he donated Snowshill Manor to the National Trust. During his life at Snowshill Manor, Charles created a unique and wonderful experience, that can’t be missed while visiting Broadway area. Snowshill has to be experienced, while experiencing Charles his creations, gives you a peek inside the mind of this versatile man.
Charles Wade was of course not the only resident of Snowshill Manor. From origine Snowshill was a 15th century abbey, which was eventually bought by Henry the VIII for his last wife Catherine Parr. Both never have resided at the manor. After the dead of Henry the VIII Catherine Parr remarried and died shortly after this marriage. Snowshill was left to her second husband, who never lived their either as he was sentenced to death shorty after Catherine her dead. When he died the manor came in to the hands of private owners and till Charles arrived nothing special happened to the place. Which changed in 1919 when Charles blew new life and a new destination in Snowshill Manor making it a sort of fairy tale world. Charles his purposes he had for Snowshill Manor are stil alive at the place today, I can only say that Charles his mission is accomplished!
https://www.nationaltrust.org.uk/visit/gloucestershire-cotswolds/snowshill-manor-and-garden








































